Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο BMC Psychiatry αναφέρεται στα προστατευτικά αποτελέσματα για την πρόσληψη φρούτων, λαχανικών και ωμέγα-3 λιπαρών οξέων έναντι του κινδύνου κατάθλιψης.
Έγινε μελέτη σε 27.162 άντρες και γυναίκες ηλικίας 45 έως 85 ετών που συμμετείχαν στην Καναδική Διαχρονική Μελέτη για τη Γήρανση. Τα δημογραφικά στοιχεία, η κατάθλιψη, η σωματική υγεία, η πρόσληψη διατροφής και άλλοι παράγοντες αξιολογήθηκαν κατά την εγγραφή. Τα άτομα που γεννήθηκαν εκτός του Καναδά αντιπροσώπευαν το 13,7% του πληθυσμού της μελέτης.
Η μελέτη διαπίστωσε μεγαλύτερη πιθανότητα κατάθλιψης μεταξύ των μεταναστριών σε σύγκριση με τα άτομα που γεννήθηκαν από το Καναδά. Για τους άνδρες, το να είναι σε σχέση, να έχουν υψηλή πρόσληψη ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, φρούτων και λαχανικών, ασβεστίου και υψηλών πηγών βιταμίνης D, καθώς και άλλοι παράγοντες ήταν προστατευτικοί έναντι της κατάθλιψης. Ο χρόνιος πόνος, η υπέρταση στο στάδιο 1, η χαμηλή πρόσληψη φρούτων και λαχανικών και άλλοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο κατάθλιψης στις γυναίκες. Μεταξύ όλων των υποκειμένων, η κατάθλιψη συνδέεται με τη χαμηλή δύναμη πρόσφυσης και τον υψηλό θρεπτικό κίνδυνο, όπως ορίζεται από τις απαντήσεις σε ένα τυποποιημένο εργαλείο αξιολόγησης (AB SCREEN ™ II).
Οι συντάκτες παρατήρησαν ότι τα φρούτα και τα λαχανικά που περιέχουν μαγνήσιο, ψευδάργυρο και σελήνιο μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής, η οποία σχετίζεται με την κατάθλιψη. Επιπλέον, τα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν αντιοξειδωτικά που μειώνουν τις επιδράσεις του οξειδωτικού στρες στην ψυχολογική υγεία.
“Μας ενδιέφερε να μάθουμε ότι τα ωμέγα-3 πολυακόρεστα λιπαρά συνδέονταν αντιστρόφως με την κατάθλιψη μεταξύ των ανδρών». σχολίασε ο συνάδελφος Yu Lung, του Πανεπιστημίου του Τορόντο. “Η μελλοντική έρευνα είναι απαραίτητη για να διερευνηθούν περαιτέρω αλλά είναι πιθανό ότι η αυξημένη συγκέντρωση ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στη διατροφή μπορεί να επηρεάσει τη ρευστότητα της κυτταρικής μεμβράνης του κεντρικού νευρικού συστήματος και τη σύνθεση φωσφολιπιδίων που μπορεί να μεταβάλλει τη δομή και τη λειτουργία των ενσωματωμένων πρωτεϊνών που επηρεάζουν τη νευροδιαβίβαση σεροτονίνης και ντοπαμίνης. “
